“อร่อยไม่ซ้ำ จำสูตรไม่ได้” ประโยคขำๆ ที่ลูกค้าไม่ขำ 3 สิ่งต้องยึดคุมรสชาติอาหาร

“อร่อยไม่ซ้ำ จำสูตรไม่ได้” ประโยคแซวขำๆ ที่ลูกค้าอาจไม่ขำ 3 องค์ประกอบที่ต้องยึด ควบคุมรสชาติอาหาร

“อร่อยไม่ซ้ำ จำสูตรไม่ได้”
ประโยคแซวขำๆ ที่ลูกค้าอาจไม่ขำ
3 องค์ประกอบที่ต้องยึด ควบคุมรสชาติอาหาร

“อร่อยไม่ซ้ำ จำสูตรไม่ได้” ประโยคที่แซวเล่นกันขำๆ แต่ลูกค้าอาจไม่ขำ และถือเป็นวิธีไล่ลูกค้าวิธีหนึ่งเลยก็ว่าได้ วันก่อนแอดได้มีโอกาสพูดคุยกับเจ้าของร้านคาเฟ่มือใหม่คนหนึ่ง ถึงวิธีการทำร้าน การจัดการต่าง ๆ โดยระหว่างที่คุยกันตอนหนึ่งของบทสนทนาเจ้าของร้านก็ได้เปิดใจกับแอดว่า “ด้วยความที่เขาเป็นมือใหม่ เพิ่งเปิดร้านได้ไม่นาน ทำให้ยังกะส่วนผสมเครื่องดื่มแต่ละแก้วไม่โปรเท่าไหร่ หลายครั้งจึงประสบปัญหาลูกค้าคอมเพลนเรื่องรสชาติ รสชาติไม่เหมือนเดิมบ้าง เข้มไปบ้าง จนบางทีก็ทำให้เขารู้สึกเสียเซล์ฟจนอยากปิดร้านไปเลย”
.
ต้องยอมรับว่าเรื่อง “มาตรฐานรสชาติ” ถือเป็นเรื่องสำคัญมากอย่างหนึ่งสำหรับร้านอาหาร และร้านเครื่องดื่ม ยิ่งมีหลายสาขา ก็ยิ่งต้องควบคุมมาตรฐานรสชาติให้ดี ให้เหมือนกันในทุก ๆ สาขา เพราะมาตรฐานของรสชาติเป็นสิ่งที่เรากำหนดขึ้นและลูกค้าส่วนใหญ่ก็พอใจและยอมรับในรสชาตินี้ ดังนั้นจึงต้องปรุงให้มีรสชาติที่คงที่ เพื่อรักษาความพึงพอใจของลูกค้า แล้วจะทำให้ทุกจาน ทุกแก้วรสชาติเหมือนกันต้องทำยังไง ? โพสต์นี้มีคำตอบ!
.
การสร้างมาตรฐานรสชาติ มีองค์ประกอบอยู่ 3 อย่าง


🔸วิธีการทำ🥣
.
ร้านอาหารอาจอาศัยการทำ SOP (Standard Operating Procedure) “คู่มือมาตรฐานเชิงปฏิบัติการ” หรือจะเรียกง่าย ๆ ว่า “คู่มือร้านอาหาร” ก็ได้ ซึ่ง SOP คือคู่มือที่ใช้บันทึกข้อมูลการทำงานในทุก ๆ ตำแหน่งในร้านอาหาร

เป็นตัวช่วยในการควบคุมมาตรฐานของร้านอาหารให้คงที่ ทั้งรสชาติ หน้าตาอาหาร รูปแบบการบริการและอื่น ๆ ในกรณีที่เรามีหลายสาขา แล้วต้องจ้างคนมาทำ การมี SOP ก็จะทำให้การเทรนพนักงานเป็นเรื่องง่าย เพราะเราได้บันทึกสูตรและขั้นตอนการทำที่ชัดเจนไว้แล้ว

ตรงกันข้ามถ้าร้านไม่มี SOP และปล่อยให้การทำอาหารเป็นไปตามคนปรุง พนักงานบางคนใส่น้ำตาล 4 ช้อน บางคนใส่ 3 ก็ส่งผลต่อรสชาติที่ลูกค้าได้รับแล้ว


🔸วัตถุดิบ🥩🥬
.
ใช้วัตถุดิบแบบไหนให้ซื้อแบบเดิม เช่น ใช้พริกแบบไหน ข่าแบบไหน หรือเนื้อเกรดไหนในเมนูอาหารของร้าน ไม่ใช่สักแต่ว่าเห็นของลดราคาแล้วเปลี่ยนไปซื้อ แต่ของคุณภาพไม่เท่ากัน รสไม่เหมือนกัน ก็มีผลต่อรสชาติ รสสัมผัสของเมนูอาหารจานนั้น ๆ ด้วยเหมือนกัน


🔸เครื่องมือ🍴
.
เมื่อต้องการควบคุมมาตรฐานสิ่งที่ขาดไม่ได้ก็คือ เครื่องมือในการชั่ง ตวง วัด เพราะถ้าไม่ทำ แล้วใช้การกะ การประมาณหรือความเคยชิน โอกาสที่รสชาติจะเพี้ยนก็มีสูง ดังนั้นควรมีการสร้างมาตรฐานสูตร (Standard Recipe) ไว้เลยว่าจานนี้ แก้วนี้ต้องใส่อะไรเท่าไหร่ รสชาติ หน้าตายังไง เช่น การกำหนดมาตรฐานของเมนูคอหมูย่าง ในหนึ่งจานต้องมี 20 ชิ้น สีของคอหมูต้องเป็นสีน้ำตาลทอง และต้องเป็นคอหมูที่มีมันหมู 60% เท่านั้น เป็นต้น
.
นอกจากนี้เมื่ออาหารของเรามีมาตรฐานรสชาติแล้ว ก็ยังต้องมีการกำหนดมาตรฐานการตรวจสอบ เพื่อเช็คว่ารสชาตินี้โอเคหรือยังด้วย โดยอาจใช้การชิมเอง สังเกตจากสีหน้าลูกค้าเมื่อทานเข้าไปแล้ว หรือดูว่าลูกค้ากินหมดไหม ไปจนถึงถามลูกค้า ถ้าทำทุกอย่างได้ตรงตามมาตรฐาน 100% ทีนี้ก็ลดโอกาสที่จะเกิดปัญหารสชาติไม่คงที่ได้แล้ว คนชงไม่เสียเซล์ฟ ที่สำคัญลูกค้าแฮปปี้🥰
.
#AmarinAcademy #ร้านอาหาร

เรื่องแนะนำ

กรณีศึกษาร้านกาแฟ SLOW BAR แม่ค้ารู้สึกกดดันเวลาลูกค้าเยอะ แชร์วิธีแก้จากคนทำร้านกาแฟ + จิตวิทยาการรอคอย

กรณีศึกษาร้านกาแฟ SLOW BAR แม่ค้ารู้สึกกดดันเวลาลูกค้าเยอะ เหตุทำกาแฟอยู่ แต่ก็ออเดอร์อื่นก็รอนาน แชร์วิธีแก้จากคนทำร้านกาแฟ + จิตวิทยาการรอคอย ทุกคนเคยมีความรู้สึกแบบนี้ไหม รู้สึกกดดันจังเลยเวลาลูกค้ามายืนจ้อง… แม่ค้าร้านกาแฟรายหนึ่งได้มาโพสต์แชร์ความรู้สึกพร้อมขอคำแนะนำในการรับมือกับความกดดันเมื่อลูกค้าเยอะ ในกลุ่ม “คนบ้ากาแฟ” เนื่องจากเธอรู้สึกกดดันมาก เมื่อลูกค้ามาสั่งเครื่องดื่มแล้วต้องรอนาน . 1- เธอได้โพสต์ว่า “ขอ HOW TO ทำยังไงไม่ให้กดดันตามลูกค้า เรารู้ ลูกค้ากาแฟรู้ ว่านี่มันคือ SLOW BAR COFFEE แต่บางครั้งคนที่ไม่ได้สั่งกาแฟไม่เข้าใจ งื้ออออ คือแบบ ทำกาแฟอยู่ แล้วลูกค้ามาสั่งเมนูที่ไม่ใช่กาแฟ แล้วรอนาน เพราะติดออร์เดอร์กาแฟ แล้วเราเลยกดดันตามลูกค้าไปด้วย ” . 2- ซึ่งหลังจากที่โพสต์นี้ออกไปก็ได้มีเหล่าคนทำร้านกาแฟต่างเข้ามาให้คำแนะนำแม่ค้ารายนี้พร้อมแชร์ประสบการณ์ที่ตนเองเจอกันอย่างไม่มีกั๊ก โดยส่วนใหญ่ให้คำแนะนำว่าให้ใช้วิธีติดป้ายแจ้งหรือบอกลูกค้าไว้ก่อนว่าเครื่องดื่มมีคิวก่อนหน้าอยู่กี่คิว ต้องรอประมาณกี่นาที แล้วถามว่าลูกค้าสะดวกรอไหม เพื่อให้ลูกค้าตัดสินใจได้ว่าจะรอหรือจะไม่รอ เช่น “ลองบอกเขาไหมคะ ว่ามีคิวอยู่เยอะ รอได้ไหม รอประมาณกี่นาที บางคนคิดว่าของฉัน 1 แก้วเอง แต่ถ้าร้านแจ้งก่อน ว่ามีคิวอยู่ก่อน ต้องรอนาน […]

ตั้งราคาขาย

ตั้งราคาขาย อย่างไร ให้ขายได้และร้านอยู่รอด

        ในช่วงวิกฤตแบบนี้ สิ่งสำคัญที่จะช่วยให้ร้านอาหารอยู่รอดได้ คือการบริหารจัดการต้นทุนที่ดี และการ ตั้งราคาขาย (Price Strategy) ของอาหารที่เหมาะสม โดยเฉพาะในวงการอาหารเดลิเวอรีที่มีการแข่งขันสูง มีร้านอาหารแบบเดียวกันเป็นจำนวนมาก ผู้ประกอบการจะต้องใช้กลยุทธ์ทุกอย่างที่ทำได้ เพื่อให้ลูกค้าตัดสินใจซื้อจากร้านของเรา ลองมาดูการตั้งราคาขายอาหารและกลยุทธ์ต่างๆ ที่อาจจะช่วยร้านของคุณได้ครับ ตั้งราคาขาย อย่างไร  ให้ขายได้และร้านอยู่รอด         พื้นฐานของการ ตั้งราคาขาย อาหาร ต้องคำนวณมาจากต้นทุนของร้าน เช่น ต้นทุนวัตถุดิบ ควรอยู่ที่ 30-35% ของยอดขาย ตัวอย่างเช่น ต้นทุนวัตถุดิบเท่ากับ 30 บาท ราคาขายก็ควรจะตั้งไว้ประมาณ 100 บาท เป็นต้น          แต่ไม่ใช่ว่าการคำนวณแบบนี้จะเหมาะสมกับทุกร้านอาหาร เพราะยังมีต้นทุนอื่นๆ ได้แก่ ค่าจ้างพนักงาน ค่าเช่าที่ และค่าการตลาดอื่นๆ ส่วนใครที่นำร้านอาหารเข้าร่วมกับผู้ให้บริการเดลิเวอรีต่างๆ ก็อย่าลืมต้นทุนค่า GP […]

วิเคราะห์ SWOT

วิธี วิเคราะห์ SWOT อย่างง่ายๆ เปิดร้านอาหารไม่มีเจ๊ง

การ วิเคราะห์ SWOT คือเทคนิคการวิเคราะห์ จุดอ่อน จุดแข็ง - โอกาส อุปสรรค เป็นหนทางหนึ่งที่ทำให้เจ้าของกิจการรู้ว่าควรจะดำเนินกิจการไปในทิศทางใดจะประสบความสำเร็จ

Follow Me

Contact

เว็บไซต์ : amarinacademy.com
บริษัท เอเอ็มอี อิมเมจิเนทีฟ จำกัด
ในเครือ บริษัท อมรินทร์ คอร์เปอเรชั่นส์ จำกัด (มหาชน)
Tel : 02-422-9999 ต่อ 4662 หรือ 4669, 092-254-0742
Email : amarin.academy@gmail.com

ติดต่อแจ้งปัญหาหรือร้องเรียน
02-422-9999 ต่อ 4180
(จันทร์ – ศุกร์ เวลา 09.00 – 18.00 น)
bdcx@amarin.co.th

สนใจลงโฆษณากับเว็บไซต์ Amarin Academy
Tel. 081-664-0666, 091-729-8060
E-mail : sineenart_ya@amarin.co.th

© COPYRIGHT 2025 AME IMAGINATIVE COMPANY LIMITED.